Często czyniono generalizujące uwagi odnośnie do nieuniknionego procesu stopniowej transformacji sekt w denominacje lub kościoły. Jest niewątpliwie prawdą, iż wiele nowych ruchów religijnych (NRR) stało się mniej oddzielonych od społeczeństwa i pod wieloma względami występuje pomiędzy nimi mniejsze napięcie socjokulturowe niż dawniej. […] Warto jednak podkreślić, że mimo znacznych różnic w rozwoju poszczególnych NRR, istnieją procesy, z którymi każdy ruch musi się zmierzyć. Można paradoksalnie stwierdzić, iż ruchy te muszą się zmieniać, by mogły dalej „pozostać takie same”. 

Eileen Barker, październik 2012

(fragment nowej przedmowy, s. 31-32)