Od pierwszych słów oraz pierwszych pytań tej rozprawy byłem przekonany, że mamy do czynienia z rzeczą wyjątkową – niepowtarzalną i w samym zamyśle, i w jej realizacji. [...] Mamy tu do czynienia z pracą skonstruowaną nader klarownie i logicznie, o czytelnym i konsekwentnym układzie, doskonale spełniającym wszelkie rygory naukowego „śledztwa w sprawie”. Autorka umiejętnie i uważnie wędruje przy tym we wnętrze pojęć, odkrywając i ujawniając zawarte w nich sensy. Nie można w tym nie widzieć pewnej filozofii języka, bliskiej na przykład Michaiłowi Bachtinowi, zakładającemu, że słowa mają swą dziejowość i że dziejowość ta nie wygasa, a choć ukryta, „pracuje” ciągle w kulturze, w życiu duchowym i społecznym.

Z recenzji dra hab. Zbigniewa Mikołejko

Zagadnieniu zapomnianych dziś okoliczności narodzin oraz ideowej ewolucji założeń niezwykłego obiektu powstającego na naszych oczach w stolicy, poświęcona została monografia autorstwa dr Katarzyny Karaskiewicz. [...] Dzięki rozległej wiedzy na temat mentalności, poglądów politycznych i religijności elit Rzeczypospolitej okresu panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego, Autorka mogła podjąć się rekonstrukcji i interpretacji losów niezwykłego projektu zrodzonego z początkiem lat 60. XVIII wieku. [...] Nie tylko opisana tu struktura monografii, lecz także jej przedmiot i zastosowana metoda badawcza dowodzą, że należy ona do tej kategorii prac historiograficznych, których celem jest nie tylko, czy też nawet nie tyle rekonstrukcja faktów materialnych (zgodnie z neopozytywistyczną zasadą „jak to naprawdę było”), co przybliżenie i próba wyjaśnienia „faktów intelektualnych”, a więc – innymi słowy – ukazanie mentalności tak jednostek, jak i całych grup społecznych.

Z recenzji dra hab. Tadeusza Cegielskiego