Ewangeliczni chrześcijanie nie byli do tej pory przedmiotem żadnych poważniejszych prac naukowych pomimo tego, że istnieją na terenach polskich już ponad 90 lat. Działo się tak, być może, dlatego, że nawet wśród mniejszości wyznaniowych w Polsce nie stanowią licznej grupy (ich liczba szacowana jest na 2500 osób), są rozproszeni, a ponadto poszczególne zbory są niezależne organizacyjnie.

Stanowią wspólnotę niełatwą do badania. Każdy z jej zborów posiada własną, krótką najczęściej historię, a dostępne źródła słabo ją dokumentują. Ewangeliczni chrześcijanie są jednak trwale zakorzenieni w etnosie polskim, mają polską tożsamość kulturową, o ich odrębności nie decydują więc żadne względy etniczne ani tez wpływy egzotycznych kultur. Wszystko to sprawia, że są wspólnotą szczególnie interesującą.