Książka jest pierwszą na rynku polskim tak dogłębną analizą podejścia papieża Jana Pawła II - w kontekście oficjalnego nauczania kościoła katolickiego- do problemu ubóstwa i edukacji. Wykazana zależność pomiędzy edukacją a ubóstwem staje się przesłanką do postawienia tezy, że edukacja jest szansą na przezwyciężenie ubóstwa. Odwołanie się do założeń antropologii personalistycznej wskazuje, że w centrum zainteresowania jest osoba, człowiek. W dobie społecznych kontrastów książka bardzo cenna i potrzebna.