Mariawityzm to wspólnota religijna powstała w drugiej połowie XIX w. na ziemiach polskich z inicjatywy Feliksy M. Kozłowskiej. Powołana przez nią do życia wspólnota stawiała sobie za cel odrodzenie moralne i duchowe duchowieństwa oraz odnowienie życia religijnego wiernych. Służyć temu miały: kult Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz praca duszpasterska. Po 1906 r. Mariawityzm zbudował własne niezależne od Kościoła rzymskokatolickiego struktury organizacyjne i doktrynalne. Obecnie istnieją dwa odłamy ruchu: Starokatolicki Kościół Mariawitów i Katolicki Kościół Mariawitów.