Temat wspólnoty biblijnej jest jednym z kluczowych zagadnień zarówno biblistyki, jak też historii judaizmu i Kościołów chrześcijańskich. W tradycji chrześcijańskiej jest to zazwyczaj zagadnienie „Kościoła”, w tradycji judaizmu „wspólnoty” — „synagogi” lub współcześnie, abstrahując nieco od pojęcia Kościoła i przy- należności konfesyjnej, po prostu „grupy religijnej”. Mimo głębokich zmian kulturowych, jakim podlegają obecnie środowiska religijne, temat wspólnoty ciągle pozostaje tematem wiodącym, a nawet wyznacza pewien sposób myślenia w innych obszarach religioznawstwa i teologii. Uważna lektura Pisma Świętego wymaga osadzenia go w realiach kulturowych tamtego czasu. Głównym celem tej publikacji jest zwrócenie szczególnej uwagi na dynamikę  egzystencji i formowania się analizowanych wspólnot. Miały one bowiem decydujący wpływ na to, czym ostatecznie stał się starotestamentowy „kahal” i nowotestamentowa „ekklesia”.

Dzięki temu, że autorami poszczególnych rozdziałów są przedstawiciele kilku dyscyplin naukowych — religioznawcy, teolodzy, bibliści i hebraiści — możliwe jest zróżnicowane spojrzenie na tradycję biblijną i sposób jej interpretacji. Lekturę polecamy zainteresowanym nie tylko Biblią, ale również historią religii.