Autor zajmuje się analizą doktryny i praktyki religijnej wisznuizmu bengalskiego (tradycji Ćajtanji) popularyzowanej w Polsce przez hinduistyczne ruchy religijne. Mamy do czynienia próbą rekonstrukcji jej początków sięgających XVI w. Autor analizuje praktykę i doktrynę wiszniuzmu bengalskiego pokazując różnorodne inspiracje, które złożyły się na spójny system myśli teistycznej tego nurtu. Analizy te są dobrze udokumentowane źródłowo i wyczerpujące, co czytelnik bez wątpienia zauważy i doceni.